W poniedziałek na światło dziennie wyciągnięte zostało nazwisko kolejnego celu transferowego Widzewa. Mowa o Pawle Tomczyku, którego przyjazd do Łodzi na testy medyczne potwierdził sam klub. Pozyskanie napastnika jednak komplikuje się.
Nietrudno domyślić się, że za sprowadzeniem 22-latka stoi przede wszystkim osoba Tomasz Wichniarka. Po pierwsze, koordynator widzewskiego skautingu ma zimą odpowiadać za wzmocnienia zespołu, a po drugie, jest wieloletnim pracownikiem Lecha Poznań, którego Tomczyk jest wychowankiem. Wichniarek doskonale zna więc snajpera z Bułgarskiej, dlatego zaproponował jego pozyskanie. Koordynator nie ma jednak pełnej autonomii w klubie, jeśli chodzi o kontraktowanie graczy. I tu pojawia się problem, bo pomysł ten nie każdego przypadł do gustu.
Informowaliśmy już na naszych łamach, że przy Piłsudskiego funkcjonuje tzw. komitet transferowy, który zajmował się między innymi właśnie pozyskaniem Pawła Tomczyka. Okazuje się, że zdania wśród działaczy są podzielone. Pion sportowy widzi w zawodniku wzmocnienie, ale podpisanie umowy z napastnikiem wiążę się z wydatkami. Coraz częściej akcentowana jest konieczność cięcia niepotrzebnych wydatków, by spółka nie straciła stabilności finansowej. Tymczasem transfer lechity nie będzie tani. Nieoficjalnie usłyszeliśmy, że Widzew ma zapłacić za niego 100 tysięcy złotych, a sam gracz wynegocjował sobie pensję na poziomie 20 tysięcy złotych plus premie. Półtoraroczny pobyt Tomczyka w Łodzi, bo na tyle jest planowany, będzie kosztował więc blisko pół miliona złotych. To trzy razy większa suma od tej, jaką udało się zaoszczędzić na rozwiązaniu kontraktów z Henrikiem Ojamą i Danielem Mąką.
Według naszych informacji ludzie w RTS są podzieleni w sprawie transferu. Jego koszta są kwestionowane w obliczu piłkarskich dokonań piłkarza, który w Poznaniu jest niechciany. Ostatnie lata Paweł Tomczyk spędzał na wypożyczeniach, kolejno w Podbeskidziu Bielsko-Biała, Piaście Gliwice i Stali Mielec. W żadnym z tych klubów nie odgrywał znaczącej roli – z Piastem zdobył co prawda tytuł mistrzowski, ale wystąpił w zaledwie czterech meczach. W całej seniorskiej karierze, przez cztery i pół sezonu, lechita strzelił tylko osiem ligowych bramek w Ekstraklasie. Dlatego przy Piłsudskiego nie każdy jest zdania, że jego sprowadzenie jest warte wydawania takich pieniędzy, w perspektywie zaciskania pasa. W dyskusji padł także argument, że 22-latek jest mocno związany ze środowiskiem kibiców Lecha, którzy są mocno skonfliktowani z łódzkimi fanami. To jednak rzecz drugoplanowa, najważniejsze pytanie dotyczy opłacalności tego ruchu.
Innego zdania jest między innymi dziennikarz „Wyborczej”, który na swoim profilu na Twitterze skrytykował wtrącanie się działaczy do polityki transferowej Wichniarka. Bartłomiej Derdzikowski twierdzi, że osoby zamierzają wpływać na decyzje podejmowane przez włodarzy Widzewa z tzw. tylnego fotela. Taki stan rzeczy trwa w klubie w zasadzie od początku jego reaktywacji. Problem cały czas jest ten sam – brak jednego ośrodka decyzyjnego.
Chodzi o pieniądze o wiele mniejsze, niż zarabiał Ojamaa. Po prostu ktoś z osób, które nie biorą odpowiedzialności, z tylnego siedzenia, uważają z jakiegoś powodu, że to zły pomysł. Typowo po widzewsku. Wiele osób do rządzenia.
— B.Derdzikowski (@bderdzik) January 13, 2021
Ostateczna decyzja ma zapaść w ciągu dnia. Sygnały, jakie płyną z klubowych korytarzy, sugerują, że do transferu powinno raczej dojść i zwycięży głos sztabu szkoleniowego, który optuje za pozyskaniem zawodnika. Jeżeli tak się stanie, a Paweł Tomczyk okaże się dużym wzmocnieniem, z pewnością będzie to mały sukces Tomasza Wichniarka. Jeżeli nie, nie będzie to pierwsze kosztowne rozczarowanie transferowe Widzewa. I zapewne nie ostatnie…
